Genel

Okulumuz

en demokratik okuldur, köyüzün okulu.

eşitliğin, adaletin ve özgürlüğün simgesidir. şehirlerin uzağında, iklimlerle baş başa, yalnızlık şarkıları söylerler durmadan… solgun duvarlar, aldırışsız gülümser; alay edercesine hayata. mırıldanır çocuksu şiirleri, fısıldar umuda dair ezgileri…

en demokratik okuldur, köy okulumuz. her öğrenci kafasına göre takılır; kimi kravatsız okul kıyafeti ile gelir sınıfa, tarak uğramamış saçlarını savurur; kimi kot pantolonu, solgun kazağıyla haykırır çocukluğunu…

en demokratik okuldur köy okulumuz. her çocuk istediği dilde oyunlar oynar teneffüs saatlerinde, kimi zaman derste. istediği şarkıları haykırır köy çeperlerinde. hiçbirinin diğerinden üstün olmadığını yine en çok kendileri bilir. aynı acının dersine girmiştir hepsi, aynı feleğin ağını tutmuştur kimbilir…

en demokratik okuldur köy okulumuz. birlikte halay çekilen, birlikte hüzne bürünen bir cephanedir okul bahçesi. herkes dinler birbirini, herkes özgürdür söylediği her cümlede. herkes tanır birbirini, herkes birdir; aynı nehirde yüzen aynı kayık, aynı şiirin kardeş harfi…

en demokratik okuldur köy okulumuz. paranın değeri yoktur, çünkü kantini de yoktur. yoktur hiçbir çocuğun cep telefonu, marka gözlüğü, pahalı elbisesi, lüks spor ayakkabısı… yoktur kızların makyaj malzemesi, renklere boyanmış kol çantası… bu kadar yoklukta, bu kadar görkemlidir yürekten taşan zenginlik. ne Ali Baba’nın gördüğü hazineyle anlatılır bu, ne Kırk Haramilerin topladığıyla…

 

İlgili Makaleler

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Göz Atın
Kapalı
Başa dön tuşu