Bizim Köyün Çobanları

Ocağın ardında yanar mı kütük, Akşama öğünün aş mıdır çoban Çıkında dürülü ekmeğe katık Yoğurt mu peynir mi keş midir çoban Bir bakışın edasıyla şaşıran Deli edip şu dağları aşıran aşağı yazıdan seni yola düşüren Akşamki gördüğün düş müdür çoban Davara kurt daldı sarpa siniyor Karabaşın sol omuzu kanıyor Bak havada karaltılar dönüyor Yoksa bir alıcı kuş mudur çoban.

Belki kurt küreni çıkar yoluna İsm’azam duasın dola diline Yollar kar mı hava kış mıdır çoban Karabaş koç gibi gardaşın mıdır Şu ulu ağaçlar yoldaşın mıdır Ses vermez kayalar sırdaşın mıdır. Yaralı yüreğin boş mudur çoban Düşman uyumuyor Çoban ‘ım uyan Yok mudur obada sesini duyan Pusuyu kurup da canına kıyan Bir midir iki mi beş midir çoban Her gün gezer gelir yadı yabanı Dağlarda eskitti kara tabanı Yaz gelende görün bizim çobanı Zirveler başına eş midir çoban

Gece dağlar uyur çoban ayakta Sürü rahatlasın bir ateş yak da Kaç koyun kaptırdın karşı koyakta  Kurtlar ile aran hoş mudur çoban

Azıkta sarılı bir dürüm ekmek Kolay mı dağların kahrını çekmek Gün burnuna dağdan obaya bakmak Sefa mı seyran mı çoş mudur çoban Bu dağları aşar aşka gelince Çobanda bir sevda hallı halınca Benli Döne toprağa gelin olunca Hüseyin’in aşkı iş midir çoban Sürü ağanınsa dağlar çobanın Dağlarsa göğsünü dağlar çobanın İçinde ırmaklar ağlar çobanın Gözünden boşalan cuş mudur çoban

Çoban seni yoran dağ mı davar mı Benim gibi yürek yangının var mı Şu karşı koyaktan akan sular mı Yoksa gözündeki yaş mıdır çoban Sen de bilirsin ya bu dünya yalan Dağlar tekin değil sürüyü dolan Aşık edip aklını başından alan Bir ela göz kara kaş mıdır çoban

Yürekteki yangın kimin eseri İflah olman çoban sen bundan geri Bakmaz mı yüzüne o güzel peri Vefasızın kalbi taş mıdır çoban